به گزارش قدس آنلاین، بالاخره پس از کش و قوس های فراوان و گمانه زنی های گسترده ، روز گذشته لیست پیشنهادی کابینه دوازدهم اعلام شد. حالا تک تک افرادی که نامشان در این لیست است ، زیر ذره بین کارشناسان و رسانه ها قرار گرفته اند و نقاط ضعف و قوت و کارنامه کاری آنها در حال بررسی شدن است. بسیاری بر این باورند، لیست اعلام شده مطابق انتظارات جامعه نیست. تیغ انتقادات هم بیشتر به سمت وزرای پیشنهادی برای وزارتخانه های مهم و حساس است. در همین حال، یک اقتصاددان معتقد است ، این لیست توقع جامعه کارشناسی را برآورده نمی کند و نمی تواند راهگشای کشور برای توسعه و پیشرفت باشد. بهمن آرمان در گفتگو با اکو تیتر ، دلایل این دیدگاه خود را تشریح کرده که در ادامه آمده است. 

آقای آرمان! به تازگی لیست پیشنهادی کابینه دوازدهم اعلام شده است. ارزیابی شما از افرادی که در این لیست هستند، چیست؟
همان طور که می دانیدهمه دست اندرکاران مسائل اقتصادی ، سیاسی و ...  درکشور ظرف روزهای اخیر با نگرانی زیاد منتظر اعلام شدن لیست کابینه پیشنهادی دولت دوازدهم بودند. اما در کمال تاسف باید بگویم نتایجی که  روز گذشته اعلام شد عملا آب سردی بود بر پیکره آنها. کسانی که به توسعه اقتصادی کشور در چهار سال پیش رو امیدوار بودند حالا ناامید شده اند. در خصوص  گزینش وزرای اقتصادی و معرفی آنها به عنوان برترین ها و مجریان سیاست های توسعه ای عملا به مثابه یک دهن کجی به انتظارات ۲۴ میلیون نفری که برای  توسعه اقتصادی و ایجاد اشتغال ورونق اقتصادی پا به عرصه انتخابات گذاشتند، بود. 

در مورد وزرای اقتصادی اگر بخواهیم مورد به مورد بررسی کنیم، به نظر شما کدام افراد نقاط قوت و کدام وزرا نقاط ضعف کابینه هستند؟
در میان افراد اعلام شده  دو وزیر مطابق انتظار و خواسته جامعه کارشناسان و مردم هستند. این دو وزیر آقایان حجتی و آخوندی هستند. وزرای راه و شهرسازی و کشاورزی به دلیل عملکرد مثبتی که در طول دوره اول وزارتشان داشته اند ، طبیعتا در میان  گزینه های اعلام شده، مورد پذیرش  هستند.  در مورد آقای حجتی باید بگویم  در طول دوران مدیریت ایشان، برای دو سال پیاپی جشن خودکفایی گندم را در ایران برگزار شد. در همین حال، تولید شکر به رقم بی سابقه ۱.۶ میلیون تن در تاریخ ۱۲۰ ساله این صنعت رسید. مافیای واردات کالاهای گوناگون عملا قطع شد. در مورد وزیر راه و شهرسازی نیز باید بدانیم که آقای اخوندی تمام آنچه را که در توان داشت انجام داد. ایشان پروژه های کلیدی را که سال ها خاک خورده بودند و دچار رکود بودند را زنده کرد. آزادراه تهران –شمال ، آزادراه تبریز-بازرگان ، آغاز عملیات اجرایی بازرگان –بندرامام، رساندن راه آهن به ۵ استان کشور و نوسازی ناوگان هوایی از دستاوردهای بسیار بزرگی بودند که مردم انتظار داشتند که این اتفاق بیفتد و این دو وزیر برای بار دوم در این وزارتخانه ها باشند. 

دو وزیر پیشنهادی وزارتخانه های اقتصاد و نیرو را چگونه ارزیابی می کنید؟
با عملکرد نه چندان رضایت بخش دو وزارتخانه اقتصادی دیگر یعنی وزارت اقتصاد و نیرو همه انتظار داشتند افرادی با دیدگاه های توسعه ای و دارای درک عمیق از مسائل اقتصادی بر سر کار بیاید. آقای بیطرف ، وزیر پیشنهادی نیرو دو دور وزیر بوده اند. متاسفانه عملکرد آنچنانی از او ندیده ایم. حتی ایشان به علت ضعف مدیریتی شدیدی که داشتند از فرصتی که در اختیارشان گذاشته شده بود تا بتوانند بلندترین سد جهان یعنی سد بختیاری را که قادر به تولید ۲۴۰۰ مگاوات برق بود و می توانست حدود ۵ میلیارد متر مکعب آب را ذخیره کند عملا فرصت سوزی کرد و نتواست آن را عملیاتی کند. در مورد سایر کارهای دیگر هم همینطور بودند. ایشان دارای شخصیتی منفعل هستند. ضمن اینکه به دلیل سوء مدیریت به جای آنکه به فکر تبدیل آب دریا به آب شیرین به مناطق مرکزی باشد به خشک کردن رودخانه کارون و انتقال آن به فلات مرکزی مشهور است. علاوه بر این انتخاب ایشان یک توهین بزرگ به مردم خوزستان است . آن هم در خوزستانی که حدود ۷۵ درصد مردم مسجد سلیمان که مهد تولید نفت ایران است به آقای روحانی رای دادند. آرای آقای روحانی در استان خوزستان یکی از بالاترین ها بوده است. بنابراین باتوجه به مخالفت های بنیادی که با انتخاب ایشان به عنوان وزیر نیرو وجود دارد ، این انتخاب نباید انجام می گرفت. مسئله بعدی وزارت اقتصاد است. وزارت اقتصاد یک فرد توانایی را می خواهد . فردی که درک بالایی از مسائل اقتصادی داشته باشد. آقای کرباسیان به هیج وجه مناسب این وزارتخانه نیست. از او نیز انتظار معجزه ای نیست. بنده یکی از مخالفین آقای طیب نیا بوده ام. مطرح کردن نام آقای مسعود کرباسیان ،رئیس گمرک که هیچ عملکردی از ایشان دیده نشده و در دوره ایشان بی نظمی در گمرکات کشور به حد بالایی رسیده است، قابل انتظار نبود. حتی اگر برادر دو قلوی او یعنی آقای مهدی کرباسیان که ایشان در دولت اصلاحات معاون کل وزارت اقتصاد بوده اند کسی ایراد چندانی نمی گرفت. چرا که ایشان فرد موفقی بوده اند و در مقام معاونت وزیر صنعت معدن و تجارت دستاودهای خوبی داشت هاند. اما انتخاب برادر دوقلوی ایشان یک توهین بزرگ به مردم است. 

آقای آرمان! گزینه پیشنهادی وزارت صنعت را چگونه می بینید؟آقای آقای شریعتمداری از توان و تخصص مدیریتی لازم برای سکان داری وزارت صنعت برخوردار است؟
انتخاب فاجعه آمیز دیگر در مورد انتخاب آقای شریعتمداری برای وزارت صنعت معدن و تجارت است. این انتخاب را هیچ کس نمی پذیرد. مردمی که با اشتیاق به پای صندوق های رای آمدند، به دنبال این نیستند تا کسی در راس وزارت صنعت قرار بگیرد که دوباره همان امضاهای طلایی و ورادت بی رویه در کشور انجام شود. 

انتخاب مجدد آقایان زنگنه و ربیعی چطور؟
متاسفانه سیاست هایی که آقای زنگنه داشته در راستای خام فروشی بوده است.  در دوران مدیریت ایشان هر گونه صنعت پایین دستی در صنعت نفت و هیچ پالایشگاه جدیدی ساخته نشد. ایشان با چهار برابر کردن قیمت خوارک گاز پتروشیمی ها مزیت مطلق ایران در داشتن بزرگترین ذخایر گاز طبیعی جهان را به شکلی در آورد که هیچ سرمایه گذاری نه از طرف سرمایه گذاران  بخش عمومی ایران و نه خارجی برای سرمایه گذاری در صنعت پتروشیمی قدم به جلو نگذاشت. حتی سرمایه گذارهایی از هند و آفریقای جنوبی که برای سرمایه گذاری به ایران آمده بودند اعلام کردند به علت اینکه قیمت گاز طبیعی در ایران ۴ برابر کشورهای دیگر خاورمیانه است سرمایه گذاری در ایران به صرفه نیست. وزیر کار یعنی آقای ربیعی نیز دارای پیشینه اکادمیک واجرایی نیست. عملکرد ایشان در مورد وام های زودبازه اصلا قابل قبول نبوده است. مسائلی که ایشان عنوان می کند بیشتر جنبه عامیانه دارد. ایشان ۱.۵ میلیارد از پول صندوق توسعه ملی گرفته تا اشغال ایجاد کند. اگر ایشان ذره ای مدیریت داشت متوجه می شد که ما از این گونه وام ها آسیب دیده ایم. 

با این تفاسیر فکر می کنید واکنش مجلس به این لیست پیشنهادی چه باشد؟
 امیدوارم مجلس عقلانیت داشته باشد و به ویژه در  مورد وزارتخانه های کلیدی نفت ، صنعت و اقتصاد منافع ملی را در نظر بگیرد و به این افرادی که معرفی شده اند رای ندهد.

منبع: اکوتیتر